Import danych > Import specjalny (format 3.0) > Zasady tworzenia sekcji wyjściowych > Sekcja Rozliczenie

Drukuj

Sekcja Rozliczenie

Sekcja Rozliczenie odpowiada rozliczeniu istniejącej transakcji w rozrachunkach, podczas wprowadzania dokumentów w programie FK. Aby prawidłowo wypełniać rozliczenia należy pamiętać, że rozliczenie podobnie jak nowa transakcja może być związana albo z pojedynczym zapisem, albo z całym dokumentem:

Dla faktur oraz rachunków uproszczonych dla strony kwoty brutto (dla zakupu strona Ma, dla sprzedaży strona Wn) rozliczenia są związane z dokumentem, a sekcja Rozliczenie musi być bezpośrednio podsekcją dokumentu. W tym przypadku nie ma znaczenia, czy podsekcje zapisów są tworzone jawnie w szablonie, czy też są generowane automatycznie na podstawie rejestrów VAT

Dla pozostałych  typów dokumentu (w tym faktury i rachunki korygujące) oraz dla drugiej strony faktur oraz rachunków uproszczonych rozliczenia są związane z konkretnymi zapisami, a sekcja Rozliczenie musi być bezpośrednio podsekcją wybranego zapisu (podsekcji Zapis) lub podsekcją dokumentu, ale z poprawnie wypełnioną wartością pola idDlaRozliczen. Zasady wypełniania tego pola opisane są w Zasady powiązania rozrachunków z zapisami >>

 

Sekcja transakcja może być użyta wyłącznie jako podsekcja sekcji Dokument lub Zapis, nie może występować samodzielnie. W sekcji Transakcja nie występuje i nie jest używane pole $klucz.

 

Konto

W sekcji Rozliczenie nie ma pola, w którym podajemy numer konta rozliczenia.

Jeśli sekcja Rozliczenie jest podsekcją sekcji Zapis, wówczas numer konta pobierany jest z sekcji Zapis.

Jeśli rozliczenie jest związana z dokumentem, wówczas w dokumencie odszukiwane są wszystkie zapisy po odpowiedniej stronie (dla zakupu po stronie Ma, dla sprzedaży po Wn), oprócz księgowań równoległych. Kwota ze wszystkich tych zapisów jest sumowana i tworzy kwotę rozliczenia. Konto we wszystkich tych zapisach musi być identyczne (analogicznie jak dla ręcznego wprowadzania faktury i RU w programie FK) i spełniać podane wyżej wymagania. Jeśli jest to konto z kartoteką kontrahentów, wówczas numer kontrahenta numerze konta musi się zgadzać z kontrahentem w części opisowej dokumentu (w podsekcji Kontrahent). Jeśli program stwierdzi błąd w numerze konta (nie spełnione powyższe warunki), wówczas zgłosi komunikat:

(611) Nie znaleziono zapisu odpowiadającego sekcji rozrachunków.

i rozliczenie nie zostanie dokonane.

 

Dokument rozliczany

Aby rozliczenie mogło zostać dokonane, musi istnieć właściwy dokument tworzący nową transakcję, która ma zostać rozliczona. Informacją która jednoznacznie identyfikuje transakcję do rozliczenia jest numer konta transakcji (i rozliczenia) oraz numer własny dokumentu do rozliczenia.  Ponieważ jeden kontrahent nie może wystawić dwóch różnych dokumentów (faktur) o tym samym numerze własnym, więc wystarczy to do jednoznacznej identyfikacji transakcji. Numer konta jest określany w sposób opisany wcześniej, natomiast numer dokumentu rozliczanego (tworzącego nową transakcję) musi być podany jawnie w sekcji Rozliczenie. Służy temu pole o nazwie $Dsymbol.

$dsymbol = „FS/04/99/0037”

Rozliczenie można utworzyć tylko wówczas, gdy w danych wejściowych  znajduje się informacja o numerze własnym rozliczanego dokumentu. Bez tej informacji nie jest możliwe zidentyfikowanie transakcji do rozliczenia. W przypadku wielu terminów płatności transakcji, transakcje są rozliczane zgodnie z kolejnością terminów.

 

Przykład:

Section(„”, „Dokument”)

{

 ....

 MakeSec(„Zapis”)

 {

         $konto = CAT(„201-1-K”, [9])        

         $strona=1        //Ma

         $kwota=[24]

         .....

         MakeSec(„Rozliczenie”)

         {

                 $Dsymbol = [23]

         }

 }

}

 

W powyższym przykładzie założono, że pole nr 9 zawiera informację wykorzystaną jako klucz podczas importu danych kontrahenta, a pole nr 23 numer własny dokumentu który ma zostać rozliczony.

 

Kwota rozliczenia

Kwotą rozliczenia będzie zawsze kwota zapisu, z którą związana jest sekcja Rozliczenie. W przypadku rozliczenia związanego z całym dokumentem, kwotą rozliczenia będzie suma wszystkich zapisów (bez księgowań równoległych) po stronie odpowiadającej rozliczeniu. Jest to zgodne z zasadami obowiązującymi podczas ręcznego wprowadzania dokumentów do programu FK