Język raportów przeznaczony jest do tworzenia raportów i sprawozdań na podstawie danych z baz firm. Ponadto język raportów umożliwia dokonywanie dowolnych nietypowych importów i eksportów danych do plików tekstowych na dysku, a także dowolne przetwarzanie danych, ich prezentowanie i komunikowanie się z użytkownikiem.
Typy danych i operatory
Język raportów obsługuje wszystkie podstawowe typy danych, niezbędne w czasie przetwarzania w systemie oraz umożliwia tworzenie własnych struktur danych. Przetwarzanie danych zapewniają operatory arytmetyczne oraz logiczne.
Polecenia podstawowe
Polecenia podstawowe odpowiadają zakresem i możliwościami poleceniom innych języków programowania, i obejmują operacje arytmetyczne i logiczne na zmiennych, wyrażenia warunkowe, pętle programowe, operacje na zmiennych tekstowych, oraz funkcje wejścia/wyjścia do plików. Składnia tych poleceń odpowiada w większości przypadków składni języka Basic.
Polecenia komunikacji z użytkownikiem
Umożliwiają budowanie okien dialogowych do bezpośredniej komunikacji z użytkownikiem, a także tworzenie raportów w formie wydruków.
Okna dialogowe
Okna dialogowe umożliwiają bezpośrednią komunikację z użytkownikiem, głównie w celu określenia parametrów dla sporządzanego raportu: np. wybór okresu sprawozdawczego, zakresu pozycji lub kont do wydrukowania itp. Bardziej rozbudowane okna dialogowe mogą stanowić całe funkcjonalne rozszerzenia programu, uzupełniające lub poszerzające podstawowe jego funkcje. Wbudowane polecenia umożliwiają tworzenie okien dialogowych ze wszystkimi podstawowymi typami elementów środowiska Windows.
Wydruk tekstowy
Wydruk tekstowy jest uproszczonym raportem tworzonym dla specjalnego sterownika drukarki Typowy/tylko tekst, i umożliwia szybkie drukowanie stron na drukarkach igłowych w trybie tekstowym. Wydruk w tym trybie posiada wiele ograniczeń narzuconych przez ten sterownik. Powyższe ograniczenia sprawiają, że tylko nieliczne raporty można utworzyć jako wydruki tekstowe. Wszystkie polecenia obsługujące wydruk tekstowy obsługują również wydruk graficzny.
Wydruk graficzny
Wydruk graficzny umożliwia tworzenie raportów z wykorzystaniem wszystkich możliwości języka raportów i środowiska Windows. Daje możliwość stosowania różnych krojów i wielkości pisma, rysowanie ramek i tabel, oraz używanie różnej wielkości i orientacji papieru. Wydruki graficzne odznaczają się wysokimi walorami estetycznymi (również na drukarkach igłowych), mieszczą więcej informacji na stronie i prezentowana informacja jest bardziej czytelna. Wydruki graficzne są natomiast wolniej drukowane (szczególnie na drukarkach igłowych).
Polecenia współpracy systemem
Są to polecenia wysokiego poziomu, operujące na obiektach i dostarczające zagregowanych danych z systemu. Umożliwiają łatwe tworzenie nietypowych własnych raportów, a także wprowadzanie danych do baz systemu. Te polecenia nie mają swoich odpowiedników w żadnych innych językach programowania i są charakterystyczne dla systemu. Zestaw poleceń podstawowych jest wspólny dla wszystkich modułów. Każdy z modułów umożliwia wykorzystywanie poleceń dodatkowych, działających tylko wewnątrz modułu.
Predefiniowane obiekty
Predefiniowane obiekty w języku raportów systemu służą do grupowania i przechowywania informacji z baz danych oraz wyników działania poleceń raportu. Obiekty te są wstępnie zdefiniowane dla poszczególnych programów systemu.
Współpraca z innymi programami
Język raportów umożliwia współpracę z innymi programami przeznaczonymi do analizy danych liczbowych w celu wykorzystywania danych z systemu do własnych zastosowań. Zdefiniowano mechanizmy wymiany informacji. Współpraca odbywa się poprzez mechanizmy OLE.
Wbudowane procesy
Wbudowane procesy stanowią bardzo prosty i wygodny mechanizm budowania własnych raportów przez osoby bez żadnego doświadczenia i wiedzy z zakresu programowania. Użycie procesów sprowadza się do umieszczenia w pierwszej linii raportu polecenia: #include "nazwa_procesu", a w kolejnych liniach raportu zwykłego tekstu, opatrzonego makropoleceniami. Makropolecenia umożliwiają automatyczne formatowanie raportu, oraz umieszczanie określonych informacji pobieranych z programu (np. zawartość pól rekordów, salda kont itp.). Jest to bardzo zbliżone do sposobu tworzenia korespondencji seryjnej w popularnych edytorach tekstu., i nie wymaga znajomości języka raportów. W rzeczywistości procesy (umieszczane w zbiorach pomocniczych) są normalnymi raportami napisanymi w języku raportów, które interpretują tekst wpisany przez użytkownika i odpowiednio reagują na umieszczone tam makropolecnia. Możliwe jest więc modyfikowanie istniejących, jak też tworzenie własnych procesów.
Kluczowym poleceniem umożliwiającym tworzenie procesów jest polecenie Zasoby, które daje możliwość dołączenia do zawartości raportu dowolnego tekstu. Nie jest on traktowany jako polecenia języka, ale jako dane dla programu.