Edycja pozycji

Zależnie od rodzaju schematu okno umożliwia uzupełnienie następujących danych:

 

Schemat Księgowania

Księgowanie równoległe – ustawienie tego znacznika oznacza, że pozycja dotyczy księgowania równoległego.

Automatyczne – pole wyboru należy zaznaczyć wtedy, gdy w programie finansowo-księgowym konta kosztowe są księgowane automatycznie.

Kwota – podanie wartości powoduje, że zaksięgowana zostanie kwota będąca wynikiem mnożenia tej wartości przez wartość pola Mnożnik. Pozostawienie 0 oznacza, że zaksięgowana zostanie dana kwota elementu systemu wynagrodzeń, do którego podpięty jest ten schemat księgowania przemnożona przez wartość pola Mnożnik.

Mnożnik – jest to liczba, przez którą mnożona jest kwota do księgowania. Mnożnik może być liczbą całkowitą, ułamkiem bądź parametrem.

Ważony (mnożnik ważony) – jest to funkcja, która oblicza proporcje w stosunku do sumy wszystkich wartości ze wskazanego elementu. Przy korzystaniu z mnożnika ważonego, parametr wskazujący na element powinien mieć zaznaczoną opcję Wielowartościowy.

Konto Wn – numer konta Winien w pierwszej części składa się z numeru konta pobieranego z zdefiniowanego słownika kont, druga część to pole, w którym można podać parametr lub wartość definiującą  numer konta analityki. (Jeśli w ustawieniach Współpraca z FK nie ma zdefiniowanego Słownika kont wtedy widoczne będzie tylko drugie pole)

Konto Ma – numer konta Ma w pierwszej części składa się z numeru konta pobieranego z zdefiniowanego słownika kont, druga część to pole, w którym można podać parametr lub wartość definiującą  numer konta analityki. (Jeśli w ustawieniach Współpraca z FK nie ma zdefiniowanego Słownika kont wtedy widoczne będzie tylko drugie pole)

Grupowanie po stronie – określa sposób grupowania zapisów na dokumencie PK. Szczegółowy opis znajduje się w sekcji Grupowanie zapisów.

Opis Wn – określa komentarz do strony Winien.

Opis Ma – określa komentarz do strony Ma.

Termin – związany jest z księgowaniem wynagrodzeń metoda kasową. Jest to data księgowania w sensie podatkowym, co odpowiada w programie okresowi sprawozdawczemu. Aby ustawić termin należy w polu Termin wskazać odpowiednia datę. W celu automatyzacji pracy z programem w polu tym można wpisać:

•wartość (datę w formacie RRRR-MM-DD),

•lub parametr odwołujący się np. do wartości elementu kadrowego typu data (poprzedzony znakiem specjalnym #),

•lub predefiniowaną funkcję, poprzedzoną znakiem specjalnym #.

Brak wprowadzonej daty oznaczać będzie, że dla danej pozycji mają być zawsze generowane zapisy.

 

Poniższa lista przedstawia dostępne funkcje, których można użyć, jako parametru wyliczanego w polu Termin:

#BaseDate(n) – funkcja zwraca datę zawierającą miesiąc i rok bazowy okresu, „n” określa przesunięcie daty w miesiącach,

#ZUSDate(n) – funkcja zwraca datę zawierającą miesiąc i rok ZUS okresu, „n” określa przesunięcie daty w miesiącach,

#TaxDate(n) – funkcja zwraca datę zawierającą miesiąc i rok podatkowy okresu, „n” określa przesunięcie daty w miesiącach.

 

Podstawowe operacje matematyczne w polach pozycji schematu księgowania dostępne są za pomocą następujących funkcji:

#Sum(wartość1, wartość2 …) – funkcja sumuje podane wartości Sum=wartość1+wartość2+wartość3 … itd.

#Mul(wartość1, wartość2 …) – funkcja mnoży podane wartości Mul=wartość1*wartość2*wartość3… itd.

#Div(wartość1, wartość2 …) – funkcja dzieli podane wartości, Div =(wartość1/wartość2)/wartość3… itd.

 

W celu zastosowania jednej z powyższych funkcji np. ustawienia przesunięcia daty księgowania dokumentu o jeden miesiąc w polu Termin należy użyć funkcji #BaseDate(1).

 

W wyżej wymienionych polach można używać Parametrów. W programie występują też parametry predefiniowane. Obecnie są to:

P – identyfikator pracownika w FK,

G – identyfikator grupy pracowników w FK (określony tylko wtedy, gdy dokument PK tworzony jest dla jednej grupy pracowników),

U – identyfikator urzędu skarbowego pracownika w FK.

 

Księgowana może być wartość dowolnego elementu systemu wynagrodzeń, która jest liczbą. Definiowanie księgowań przebiega dwuetapowo. W pierwszym etapie określamy, które elementy mają być księgowane oraz według jakich możliwych schematów. Do elementu można przypisać wiele schematów księgowania. Inaczej mówiąc określamy, że element może być księgowany na jeden z kilku sposobów. W drugim etapie definiowania księgowań wybieramy konkretne schematy dla określonych wzorców i/lub pracowników w określonym okresie płacowym. Miejscem do ustawiania księgowań jest zakładka Księgowania i Analizy w oknie Firma.

 

Schemat księgowania-analizy

Definicja pozycji schematu typu księgowo-analitycznego oprócz tych samych elementów co pozycja schematu typu księgowego posiada również możliwość przypisania schematów analitycznych dla Wn i dla Ma.

 

Schemat analizy

Kwota – podanie wartości powoduje, że zaksięgowana zostanie kwota będąca wynikiem mnożenia tej wartości przez wartość pola Mnożnik. Pozostawienie 0  oznacza, że zaksięgowana zostanie dana kwota elementu systemu wynagrodzeń, do którego podpięty jest ten schemat księgowania przemnożona przez wartość pola Mnożnik.

Mnożnik – jest to liczba, przez którą mnożona jest kwota do księgowania. Mnożnik może być liczbą całkowitą, ułamkiem bądź parametrem.

Wymiar – podajemy tu parametry księgowania, które posłużą do rozbicia analizy na wymiary.

Opis – umożliwia dodanie komentarza do schematu analizy.