Wykorzystanie parametów księgowań

Parametry mają za zadanie uproszczenie definicji księgowań ograniczając ich liczbę do kilku uniwersalnych definicji. Dzięki temu systemy księgowań mogą być bardziej elastyczne, mieć zwartą i przejrzysta budowę.

 

Odwołanie do parametru w definicji pozycji księgowania (pola Mnożnik, Konta: Wn, Ma, Opis: Wn, Ma, Termin) tworzone jest przez dodanie znaku # do nazwy parametru np: #nazwa. Wszystkie znaki oddzielone od parametru znakiem specjalnym (np: /,\,-,&,*...) lub spacją traktowane są jako stała wartość tekstowa.

Jeżeli wartość parametru będzie zawierać w sobie tekst poprzedzony znakiem # program potraktuje to jak odwołanie do innego parametru o podanej nazwie. W ten sposób można tworzyć makrodefinicje. Na przykład tekst #par1-#par2 oznacza: weź wartość parametru par1, następnie znak – (myślnik), a następnie wartość parametru par2. Gdyby wartość parametru par1 była następująca #par3-#par4 oznacza to, że tekst #par1-#par2 jest tożsamy tekstowi #par3-#par4-#par2.

 

Przykład

Księgowanie na konta analityczne grupy pracowników i poszczególnych pracowników na koncie 405.

 

Schemat: 405-#G-#P

Księgowanie: 405-20005-32

 

W przykładzie wykorzystane zostały parametry predefiniowane.

 

Zobacz także:

Funkcje i operacje matematyczne